De ouderdomsclausule
Bij oude huizen regelmatig ouderdomsclausules opgenomen. In deze bepalingen wordt de koper gewaarschuwd dat het betreffende oude huis gebreken kan vertonen die samenhangen met de ouderdom. Dit kan betekenen dat er gebreken zijn die zó ernstig zijn dat ze in de weg staan aan normaal gebruik, maar waarbij de koper de verkoper hiervoor tóch niet aansprakelijk kan houden. Dit risico loopt de koper nu eenmaal als hij een oud huis koopt en bovendien kan men aan een oud huis aanmerkelijk minder hoge eisen stellen dan aan een (relatief) nieuwe woning.
Waar deze ouderdomsclausule aanvankelijk alleen gebruikt werd voor woningen van honderd jaar oud of meer, lijken makelaars te hebben ‘ontdekt’ dat deze net zo goed kan worden gebruikt voor (veel) jongere huizen. Zo worden woningen uit de jaren zeventig of tachtig ook steeds vaker verkocht met een ouderdomsclausule. Het gebruik hiervan lijkt oneigenlijk, maar de koper die ermee instemt, heeft bij de ontdekking van een ernstig gebrek een juridisch zwakkere positie dan hij zonder die clausule gehad zou hebben.